ภาษาดั้งเดิมของมนุษย์อย่างโยดาฟัง

ด้วยการใช้รายการคำทั่วไปที่พบในภาษาทั้งหมดหรือเกือบทั้งหมดนักภาษาศาสตร์สามารถระบุชุดคำที่ใช้ร่วมกันซึ่งเป็นคำที่สืบเชื้อสายมาจากคำบรรพบุรุษทั่วไปเช่นเดียวกับที่สามารถระบุยีนที่คล้ายคลึงกันซึ่งมียีนบรรพบุรุษร่วมกันได้ ตัวอย่างเช่นภาษาสเปน mano ("hand") และหลักภาษาฝรั่งเศสสืบเชื้อสายมาจากภาษาละติน manus ก่อนหน้านี้ในขณะที่คำในภาษาอังกฤษและภาษาเยอรมันใช้ไม่ได้ ชุดความรู้ระบุกลุ่มของภาษาที่เกี่ยวข้อง ในตัวอย่างที่นี่ mano และ {main|primary|major} ระบุสิ่งที่เรียกว่าภาษาโรมานซ์และ hand and hand ระบุภาษาดั้งเดิม (รูปที่ 1) ด้วยการรวมข้อมูลในชุดความรู้ความเข้าใจที่แตกต่างกันหลายชุดเข้ากับแบบจำลองทางสถิติที่เหมาะสมทำให้สามารถสรุปประวัติครอบครัวโดยละเอียดหรือโครงสร้างทางวิวัฒนาการของตระกูลภาษาได้เช่นที่ทำในภาษาอินโด - ยูโรเปียน (รูปที่ 1) สายพันธุ์เหล่านี้คล้ายคลึงโดยตรงกับวิวัฒนาการของสิ่งมีชีวิตทางชีววิทยา เกี่ยวกับคำยืนยันของดาร์วินว่าคำบางคำเป็นที่ชื่นชอบใน "การต่อสู้เพื่อการดำรงอยู่" การจำไว้ว่าเสียงกับความหมายแทบไม่มีความเกี่ยวข้องกันเลย ซึ่งหมายความว่าการเลือกมีอิสระอย่างสมเหตุสมผลในการเลือกใช้คำต่างๆดังนั้นคุณลักษณะของคำที่เราใช้จริงอาจเปิดเผยการกระทำของมัน ตัวอย่างที่ง่ายที่สุดคือคำที่ใช้บ่อยกว่าเช่น I, he, she, it, the, you - มักจะสั้นกว่าและออกเสียงได้ง่ายกว่าคำที่ใช้ไม่บ่อยเช่นคำพูดยากหรือคาตาฟาลก์ นี่เป็นตัวอย่างรูปแบบหนึ่งของการคัดเลือกโดยธรรมชาติยกเว้นที่นี่แทนที่จะเป็นบุคคลทางชีววิทยาที่แข่งขันกันในสภาพแวดล้อมทางกายภาพเพื่อความอยู่รอดและสืบพันธุ์คำพูดต่างแย่งชิงพื้นที่ในสภาพแวดล้อมของจิตใจมนุษย์ จิตใจของเราให้ความสำคัญกับคำที่ใช้บ่อยในเวอร์ชันสั้น ๆ ซึ่งน่าจะช่วยลดความพยายาม ความกดดันนี้ได้รับการผ่อนคลายท่ามกลางคำที่ใช้น้อยทำให้ยาวขึ้น นอกจากนี้ยังอาจเป็นกรณีที่เมื่อคำที่ใช้บ่อยได้ครอบครองพื้นที่ของคำสั้น ๆ ที่เป็นไปได้แล้วจะมีโอกาสน้อยลงสำหรับคำที่ใช้บ่อยแนะนำหนังใหม่


ที่นี่ภาษาสเปนเป็นอันดับสองที่แข็งแกร่งสำหรับเจ้าของภาษาที่มี 460 ล้านคนเนื่องจากมีการใช้กันอย่างแพร่หลายในละตินอเมริกา ภาษาฮินดีและภาษาเบงกาลีของอินเดียติดอันดับหนึ่งในห้าโดยเจ้าของภาษาเช่นกัน ภาษาอินโด - ยูโรเปียนมีการแพร่กระจายไปทั่วโลกมากที่สุด ตาม Ethnologue ตระกูลภาษานี้มีผู้พูดทั้งหมดมากกว่า {3|three} พันล้านคน ที่น่าสนใจคือมีภาษาไนเจอร์ - คองโก 1,526 ภาษาทั้งหมดแม้ว่าจะมีเพียง 12 ภาษาเท่านั้น การแสดงภาพโดยละเอียดในวันนี้จาก WordTips จะแสดงภาษาที่มีคนพูดมากที่สุด {100|one hundred|a hundred} ภาษาในโลกจำนวนเจ้าของภาษาสำหรับแต่ละภาษาและต้นกำเนิดที่แต่ละภาษาแตกแขนงออกไป ความนิยมของภาษาขึ้นอยู่กับประโยชน์ใช้สอยและที่ตั้งทางภูมิศาสตร์เป็นอย่างมาก นอกจากนี้วิธีที่เราวัดการแพร่กระจายของภาษาทั่วโลกอาจแตกต่างกันไปมากขึ้นอยู่กับว่าคุณดูผู้พูดทั้งหมดหรือเจ้าของภาษา จากการศึกษาทางวิทยาศาสตร์เมื่อเร็ว ๆ นี้นักวิจัยพบว่าสมองประมวลผลภาษาต่างๆในรูปแบบต่างๆ การศึกษาได้ศึกษาการทำงานของสมองในเจ้าของภาษาที่พูดภาษาอังกฤษและภาษาจีนเมื่อฟังภาษาแม่ของตนและพบว่าผู้พูดภาษาจีนใช้สมองทั้งสองข้างในขณะที่ผู้พูดภาษาอังกฤษใช้สมองซีกซ้ายเท่านั้น สรุปคือภาษาจีนเข้าใจและพูดยากกว่าภาษาอังกฤษ
แพทย์ชาวดัตช์นักภาษาศาสตร์และนักมนุษยนิยม Johannes Goropius Becanus (1519–1572) ตั้งทฤษฎีใน Origines Antwerpianae ว่า Antwerpian Brabantic ซึ่งพูดในภูมิภาคระหว่างแม่น้ำ Scheldt และ Meuse เป็นภาษาดั้งเดิมที่พูดในสวรรค์ Goropius เชื่อว่าภาษาที่เก่าแก่ที่สุดในโลกจะเป็นภาษาที่ง่ายที่สุดและภาษาที่ง่ายที่สุดจะมีคำสั้น ๆ เป็นส่วนใหญ่ เนื่องจาก Brabantic มีจำนวนคำสั้น ๆ มากกว่าภาษาละตินกรีกและฮิบรู Goropius จึงให้เหตุผลว่าเป็นภาษาที่เก่ากว่า ผลงานของเขาได้รับอิทธิพลจาก Simon Stevin (1548–1620) ซึ่งนำเสนอแนวคิดที่คล้ายคลึงกันใน "Uytspraeck van de weerdicheyt der Duytse tael" บทหนึ่งใน De Beghinselen Der Weeghconst Enard W, Przeworski M, Fisher SE, Lai CS, Wiebe V, Kitano T และอื่น ๆ วิวัฒนาการระดับโมเลกุลของ FOXP2 ซึ่งเป็นยีนที่เกี่ยวข้องกับการพูดและภาษา ดังนั้นการมีภาษาอยู่เบื้องหลังความสามารถของมนุษย์ในการสร้างการดัดแปลงทางวัฒนธรรมที่ซับซ้อนซึ่งได้สะสมสิ่งหนึ่งไว้เหนือสิ่งอื่นตลอดประวัติศาสตร์ของเราในฐานะเผ่าพันธุ์ วันนี้จากความสามารถนี้เราอาศัยอยู่ในโลกที่เต็มไปด้วยเทคโนโลยีที่พวกเราไม่กี่คนเข้าใจ เนื่องจากวัฒนธรรมที่อยู่บนหลังภาษาสามารถพัฒนาได้อย่างรวดเร็วกว่ายีนความเป็นเนื้อเดียวกันทางพันธุกรรมสัมพัทธ์ของมนุษยชาติซึ่งตรงกันข้ามกับความหลากหลายทางวัฒนธรรมของเราแสดงให้เห็นว่า "ดีเอ็นเอทางหู" ของเราอาจมีความสำคัญในประวัติศาสตร์อันสั้นมากกว่ายีน ปัจจุบันมีภาษาพูดประมาณ 7,000 ภาษาทั่วโลกซึ่งหมายความว่าพวกเราส่วนใหญ่ไม่สามารถสื่อสารกับสมาชิกคนอื่น ๆ ในเผ่าพันธุ์ของเราได้! แม้แต่จำนวนนี้อาจลดลงจากจุดสูงสุดของความหลากหลายทางภาษาของมนุษย์ที่น่าจะเกิดขึ้นเมื่อประมาณ 10,000 ปีก่อนก่อนที่จะมีการคิดค้นการเกษตร ก่อนหน้านั้นกลุ่มมนุษย์ทั้งหมดเคยเป็นนักล่า - ผู้รวบรวมอาศัยอยู่ในสังคมชนเผ่าเล็ก ๆ สังคมเกษตรกรรมมีความเจริญรุ่งเรืองทางประชากรมากขึ้นและขนาดของกลุ่มก็ใหญ่กว่าในหมู่นักล่าสัตว์ดังนั้นการขยายตัวของนักเกษตรกรรมจึงน่าจะเข้ามาแทนที่กลุ่มภาษาศาสตร์ที่มีขนาดเล็กกว่าจำนวนมาก ปัจจุบันมีสังคมนักล่าสัตว์เหลืออยู่เพียงไม่กี่แห่งดังนั้นความหลากหลายทางภาษาของเราจึงสะท้อนให้เห็นถึงอดีตทางการเกษตรของเราที่ผ่านมา
นักภาษาศาสตร์เชื่อกันว่าไม่มีภาษาพูดใดที่ยากต่อการเรียนรู้มากกว่าภาษาอื่น ๆ อย่างมีนัยสำคัญ หลังจากที่เด็ก ๆ ทุกคนสามารถเรียนรู้ภาษาของแม่ได้ไม่ว่าจะเป็นอะไรก็ตามโดยไม่มีปัญหามากเกินไป อย่างไรก็ตามผู้ใหญ่พูดได้ตั้งแต่หนึ่งภาษาขึ้นไปและโดยทั่วไปพบว่าง่ายต่อการเรียนรู้ภาษาที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดมากกว่าภาษาที่เกี่ยวข้องกันอย่างห่าง ๆ หรือไม่เกี่ยวข้องกัน ตัวอย่างเช่นภาษาที่ยากน้อยที่สุดสำหรับผู้ที่พูดภาษาอังกฤษในการเรียนรู้ ได้แก่ อิตาลีสเปนฝรั่งเศสดัตช์และเยอรมันตามลำดับไม่มากก็น้อย ภาษาธรรมชาติทั้งหมดเป็นภาษาธรรมดาและตามอำเภอใจ พวกเขาปฏิบัติตามกฎเกณฑ์เช่นกำหนดคำเฉพาะให้กับสิ่งหรือแนวคิดเฉพาะ แต่ไม่มีเหตุผลใดที่คำเฉพาะนี้ถูกกำหนดให้กับสิ่งหรือแนวคิดนี้โดยเฉพาะ ผู้นำวิสุทธิชนยุคสุดท้ายคนอื่น ๆ รวมทั้งบริคัมยังก์ออร์สันแพรตต์และเอลิซาเบ ธ แอนวิทนีย์อ้างว่าได้รับคำหลายคำในภาษาอาดัมโดยการเปิดเผย วิสุทธิชนยุคสุดท้ายบางคนเชื่อว่าภาษาอาดัมมิกเป็น "ภาษาบริสุทธิ์" ที่เศฟันยาพูดถึงและจะได้รับการฟื้นฟูให้เป็นภาษาสากลของมนุษยชาติในวันสิ้นโลกหนังน่าดู
ภาษาของมนุษย์มีลักษณะเฉพาะในการสื่อสารกับสัตว์ทุกรูปแบบ ไม่น่าเป็นไปได้ที่สิ่งมีชีวิตชนิดอื่น ๆ รวมถึงญาติทางพันธุกรรมที่ใกล้ชิดของเราในยุคหินเคยมีภาษาและสิ่งที่เรียกว่า "ภาษา" ใน Great Apes นั้นไม่เหมือนกับภาษามนุษย์ วิวัฒนาการของภาษามีคุณสมบัติหลายอย่างร่วมกับวิวัฒนาการทางชีววิทยาและสิ่งนี้ทำให้มีประโยชน์สำหรับการติดตามประวัติศาสตร์ของมนุษย์เมื่อไม่นานมานี้และเพื่อศึกษาว่าวัฒนธรรมมีวิวัฒนาการอย่างไรในกลุ่มคนที่มีภาษาที่เกี่ยวข้อง อาจทำให้เกิดกรณีได้ว่าภาษามีบทบาทสำคัญในวิวัฒนาการล่าสุดของเผ่าพันธุ์ของเรามากกว่าการมียีนของเรา อัตราการขยายคำศัพท์เชื่อมโยงกับความสามารถของเด็กในการสะท้อนเสียงที่ไม่ใช่คำและเพื่อให้ได้มาซึ่งการออกเสียงคำใหม่ การพูดซ้ำ ๆ ดังกล่าวเกิดขึ้นโดยอัตโนมัติอย่างรวดเร็วและแยกจากกันในสมองกับการรับรู้คำพูด ยิ่งไปกว่านั้นการเลียนแบบเสียงดังกล่าวสามารถเกิดขึ้นได้โดยปราศจากความเข้าใจเช่นในการพูดแบบเงาและเสียงสะท้อน หลักฐานเพิ่มเติมสำหรับลิงก์นี้มาจากการศึกษาเมื่อเร็ว ๆ นี้ซึ่งวัดการทำงานของสมองของผู้เข้าร่วมสองคนโดยใช้ fMRI ในขณะที่พวกเขาแสดงท่าทางคำพูดซึ่งกันและกันโดยใช้ท่าทางมือกับเกมทายคำกิริยาซึ่งบางคนแนะนำว่าอาจเป็นตัวแทนของวิวัฒนาการ ของภาษามนุษย์ การวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ Granger Causality พบว่าระบบเซลล์ประสาทกระจกของผู้สังเกตสะท้อนให้เห็นถึงรูปแบบของกิจกรรมในระบบมอเตอร์ของผู้ส่งซึ่งสนับสนุนแนวคิดที่ว่าแนวคิดมอเตอร์ที่เกี่ยวข้องกับคำพูดนั้นถูกส่งจากสมองซีกหนึ่งไปยัง อื่นโดยใช้ระบบมิเรอร์ 2430 Zamenhof บรรยายภาษานี้เป็นครั้งแรกใน The International Language ซึ่งเขาตีพิมพ์เป็น 5 ภาษาภายใต้นามแฝง "Doktoro Esperanto" (หนังสือเล่มนี้มักมีชื่อเล่นในภาษาเอสเปรันโตว่า la Unua Libro i.e. The First Book) คำว่า esperanto แปลเป็นภาษาอังกฤษว่า "ผู้หวัง"ดูหนังออนไลน์เต็มเรื่อง
ภาษาในวรรณกรรมเป็นส่วนย่อยของภาษาที่สร้างขึ้นและมีความแตกต่างจากภาษาเดิมที่ถูกสร้างขึ้นโดยเป็นส่วนหนึ่งของฉากสมมติ (เช่นสำหรับใช้ในหนังสือภาพยนตร์รายการโทรทัศน์หรือวิดีโอเกม) โดยทั่วไปแล้วจะเป็นการสร้างของบุคคลหนึ่งคนในขณะที่ภาษาธรรมชาติวิวัฒนาการมาจากวัฒนธรรมเฉพาะหรือกลุ่มคน ภาษาในวรรณกรรมยังแตกต่างจากภาษาธรรมชาติเนื่องจากในอดีตไม่มีเจ้าของภาษา การวิวัฒนาการของภาษาสามารถใช้ร่วมกับข้อมูลทางภูมิศาสตร์หรือข้อมูลเกี่ยวกับการปฏิบัติทางวัฒนธรรมเพื่อตรวจสอบคำถามเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ของมนุษย์เช่นการแพร่กระจายของเกษตรกรรม มีการใช้สายพันธุ์ของตระกูลภาษาเพื่อศึกษาระยะเวลาสาเหตุและการแพร่กระจายทางภูมิศาสตร์ของกลุ่มเกษตรกร / ประชากรประมงรวมทั้งชาวอินโด - ยุโรป [30–33]; การยึดครองมหาสมุทรแปซิฟิกโดยชาวออสโตรนีเซียน และเส้นทางการอพยพของคนที่พูดภาษา Bantu ผ่านแอฟริกา
การใช้ภาษาอังกฤษที่เพิ่มขึ้นทั่วโลกส่งผลกระทบต่อภาษาอื่น ๆ ทำให้คำศัพท์ภาษาอังกฤษบางคำถูกผสมเข้ากับคำศัพท์ของภาษาอื่น อิทธิพลของภาษาอังกฤษนี้นำไปสู่ความกังวลเกี่ยวกับการตายของภาษาและการเรียกร้องจักรวรรดินิยมทางภาษาและกระตุ้นให้เกิดการต่อต้านการแพร่กระจายของภาษาอังกฤษ อย่างไรก็ตามจำนวนผู้พูดยังคงเพิ่มขึ้นเนื่องจากผู้คนจำนวนมากทั่วโลกคิดว่าภาษาอังกฤษทำให้พวกเขามีโอกาสในการจ้างงานที่ดีขึ้นและชีวิตที่ดีขึ้น ประเทศที่พูดภาษาอังกฤษสามารถแบ่งออกเป็นหมวดหมู่ต่างๆตามวิธีการใช้ภาษาอังกฤษในแต่ละประเทศ ประเทศ "วงใน" ที่มีเจ้าของภาษาหลายคนใช้ภาษาอังกฤษเป็นลายลักษณ์อักษรมาตรฐานสากลและร่วมกันมีอิทธิพลต่อบรรทัดฐานการพูดสำหรับภาษาอังกฤษทั่วโลก ภาษาอังกฤษไม่ได้เป็นของประเทศเดียวและไม่ได้เป็นของลูกหลานของผู้ตั้งถิ่นฐานชาวอังกฤษ แต่เพียงผู้เดียว ภาษาอังกฤษเป็นภาษาราชการของประเทศที่มีลูกหลานของเจ้าของภาษาเพียงไม่กี่คน นอกจากนี้ยังกลายเป็นภาษาที่สำคัญที่สุดในการสื่อสารระหว่างประเทศเมื่อผู้คนที่ไม่ใช้ภาษาแม่มาพบกันที่ใดก็ได้ในโลก