น้ำมันมะกอก

น้ำมันมะกอกเป็นไขมันเหลวที่ได้รับจากมะกอก (ผลของOlea europaea ; ครอบครัววงศ์มะลิ ) ซึ่งเป็นแบบดั้งเดิมพืชต้นไม้ของลุ่มน้ำทะเลเมดิเตอร์เรเนียน น้ำมันถูกผลิตโดยการกดทั้งมะกอก เป็นที่นิยมใช้ในการปรุงอาหารสำหรับทอดอาหารหรือเป็นน้ำสลัด นอกจากนี้ยังใช้ในเครื่องสำอาง , ยาและสบู่และเป็นเชื้อเพลิงสำหรับดั้งเดิมตะเกียงน้ำมันและมีการใช้งานเพิ่มเติมในบางศาสนา มีหลักฐานที่ จำกัด ว่ามีประโยชน์ต่อสุขภาพอย่างไร มะกอกเป็นหนึ่งในสามพืชอาหารหลักในอาหารเมดิเตอร์เรเนียน ; อีกสองคนเป็นข้าวสาลีและองุ่น ต้นมะกอกได้รับการปลูกรอบทะเลเมดิเตอร์เรเนียนตั้งแต่ศตวรรษที่ 8 ก่อนคริสต์ศักราช ห้าอันดับแรกของผู้ผลิตของน้ำมันมะกอกโดยปริมาตรมีสเปน , โมร็อกโก , ตุรกี , กรีซและอิตาลี อย่างไรก็ตามการบริโภคต่อหัวของประชากรนั้นสูงที่สุดในกรีซรองลงมาคือสเปนและอิตาลี องค์ประกอบของน้ำมันมะกอกแตกต่างกันไปตามพันธุ์ความสูงเวลาที่เก็บเกี่ยวและกระบวนการสกัด ประกอบด้วยกรดโอเลอิกเป็นส่วนใหญ่(มากถึง 83%) โดยมีกรดไขมันอื่น ๆ จำนวนเล็กน้อยรวมถึงกรดไลโนเลอิก (มากถึง 21%) และกรดปาล์มิก (สูงสุด 20%) น้ำมันมะกอกบริสุทธิ์จะต้องมีความเป็นกรดไม่เกิน 0.8% และถือว่ามีรสชาติที่ดี น้ำมันมะกอกมีความยาวได้ส่วนผสมที่พบบ่อยในอาหารเมดิเตอร์เรเนียนรวมทั้งกรีกโบราณและอาหารโรมัน 

สนับสนุนโดย pussy888thai.

มะกอกป่าซึ่งมีต้นกำเนิดในเอเชียไมเนอร์ได้รับการรวบรวมโดยคนยุคหินใหม่ตั้งแต่ต้นสหัสวรรษที่ 8 [4] [ ไม่พบการอ้างอิง ] [5] [ จำเป็นต้องมีแหล่งที่ดีกว่า ] นอกจากอาหารแล้วน้ำมันมะกอกยังถูกนำมาใช้ในพิธีกรรมทางศาสนา, ยา , เป็นเชื้อเพลิงในตะเกียงน้ำมัน , การทำสบู่และการดูแลผิว สปาร์ตันกรีกและอื่น ๆ ที่ใช้น้ำมันถูตัวเองในขณะที่การออกกำลังกายในโรงยิม จากจุดเริ่มต้นในช่วงต้นศตวรรษที่ 7 การใช้เครื่องสำอางอย่างแพร่หลายของน้ำมันมะกอกกระจายไปทั่วทุกรัฐในเมืองเฮลเลนิคพร้อมกับการฝึกนักกีฬาในภาพเปลือยและใช้เวลาเกือบพันปีแม้จะมีค่าใช้จ่ายมาก [6] [7] น้ำมันมะกอกยังเป็นที่นิยมในรูปแบบของการคุมกำเนิด; อริสโตเติลในประวัติศาสตร์สัตว์แนะนำให้ใช้น้ำมันมะกอกผสมกับน้ำมันซีดาร์ทั้งครีมตะกั่วหรือขี้ผึ้งกำยานที่ปากมดลูกเพื่อป้องกันการตั้งครรภ์